Jezioro Trzesiecko w Szczecinku. To jak jest z czystością jego wód? [zdjęcia]

To, że nie jest z tym najlepiej wiemy od dawna – bez zabiegów aeracji, gdzie dodaje się związki chemiczne wytrącające z wody fosfor. Opada on na dno i nie jest już pożywką dla glonów sinic. Glony, a raczej toksyny wydzielane przez nie, to plaga Trzesiecka, która przed laty doprowadzała do zakwitów wody w postaci obrzydliwych zielonych kożuchów sinic i zakazów kąpieli. Od czasu, gdy rozpoczęto aerację z tego powodu jeziora już nie zamykano.

Malwina Miszczyszyn– Tarka w roku 2013 wykonywała badania wód Trzesiecka na potrzeby swojej pracy dyplomowej bronionej na Politechnice Koszalińskiej. - Badania tyczyły się stanu jeziora pod względem parametrów mikrobiologicznych i dały interesujące wyniki – pisze. - Przed zastosowaniem metod rekultywacyjnych na jeziorze , akwen wykazywał hipertrofię i był mocno zanieczyszczony troficznie (m.in. silne zakwity sinic). Po aeracji pulweryzacyjnej stan wód polepszył się i jezioro zyskało poziom eutroficzny. Nie jest to rewelacyjny wynik , ale to pokazuje, że zabiegi rekultywacyjne dały pewien efekt. Nie wiem jak to wygląda obecnie jeśli chodzi o stan wód jeziora Trzesiecko, doczytałam w Internecie, że jakość wody w latach 2016-2019 jest niedostateczna. Stan ekologiczny potencjał słaby (IV klasa).

A oto konkluzja badań Malwiny Miszczyszyn-Tarka: - Opierając się na wynikach analiz i biorąc pod uwagę lokalizację jeziora w otoczeniu miasta oraz globalny charakter użytkowania zlewni, wydaje się, że jezioro należy w dalszym ciągu poddawać zabiegom rekultywacyjnym, chociażby przy zastosowaniu trwających od wielu lat zabiegów napowietrzania stref przydennych jeziora z dawkowaniem koagulantów oraz przy zastosowaniu metod biomanipulacyjnych.

I dalej: - Zabiegi te, o charakterze raczej prewencyjnym, powinny mieć wpływ na stopniową poprawę warunków fizykochemicznych i biologicznych jeziora lub na stabilizację tych warunków. Jednocześnie w dalszym ciągu należy dokładać wszelkich starań, aby minimalizować negatywny wpływ zlewni na jezioro. Chemizm głównych dopływów w kontekście zasobności w materię organiczną i biogenną wypada gorzej (dopływ z Wilczkowa) lub wyraźnie gorzej (Kanał Radacki, Lipinka) niż samo jezioro i jego odpływ, a to oznacza, że jezioro Trzesiecko akumuluje materię docierającą ze zlewni. Determinuje to nieuchronne procesy starzenia Trzesiecka, lecz w kontekście ochrony położonego poniżej jeziora Wielimie jest to ważny czynnik ograniczania migracji zanieczyszczeń w całym systemie rzeczno-jeziornym.

I wreszcie: - Działania ochronne powinny uwzględniać zarówno ograniczenie emisji ładunków biogenów do zlewni pośrednich i jezior je odbierających (Radackie, Ciemino, Wilczkowo) jak i ograniczanie niekontrolowanego dopływu zanieczyszczeń z terenu Szczecinka, szczególnie siecią kolektorów wód opadowych i małych cieków. W tym zakresie należy pokreślić celowość prowadzenia jak najdokładniejszego monitoringu fizykochemicznego dopływów jeziora Trzesiecko.

Osobny temat to stan miejskich kąpielisk. Najwięcej problemów – choć nie z powodu sinic, a baterii z grupy coli – było z plaż miejskiej. Internetowe raporty kąpieliskowe Głównego Inspektora Sanitarnego w tej materii nie pozostawiają wątpliwości - Jakość wody po ostatnim sezonie kąpielowym – niedostateczna – czytamy. - Jakość wody za lata 2016-2019 - niedostateczna. Stan ekologiczny potencjał słaby (IV klasa).

Znacznie lepiej jest z plażą miejską przy ulicy Mickiewicza - Jakość wody po ostatnim sezonie kąpielowym – doskonała – czytamy. - Jakość wody za lata 2016-2019 - doskonała. Stan ekologiczny potencjał słaby (IV klasa).

Nie ma też zastrzeżeń do kąpieliska na Mysiej Wypie - Jakość wody po ostatnim sezonie kąpielowym – dobra – czytamy. - Jakość wody za lata 2016-2019 - dobra. Stan ekologiczny potencjał słaby (IV klasa).