Na Nordkapp ze Szczecinka. Fajny projekt harcerzy [zdjęcia]

- Wyprawa grupy instruktorów 13. Czarnego Szczepu im. Zawiszy Czarnego nosi roboczą nazwę „13. Nordkapp 2020” – mówi harcmistrz Maciej Grunt z „Czarnej Trzynastki”, jak nazywany jest ten szczecinecki szczep Związku Harcerstwa Polskiego.

Plan jest taki, aby w przyszłoroczne wakacje grupa 10 starszych harcerzy – dziś już studentów – dotarła ze Szczecinka na Nordkapp w Norwegii. To najdalej (choć nie do końca jest to prawdą, o czym poniżej) położony na północ skrawek Europy. – Chcemy pojechać dwoma samochodami terenowymi, jeden jest prywatny, wystosowaliśmy też pismo do Zachodniopomorskiej Chorągwi ZHP o objęcie patronatem wyprawy i wsparcie – Maciej Grunt mówi, że Chorągiew w ślad za pismem przekazała do Hufca ZHP w Szczecinku policyjny radiowóz terenowy z demobilu. A Hufiec z kolei użyczył pojazd – legendarny Land Rover Defender 110 – „Czarnej Trzynastce”.

- Terenówka ma swoje lata, wymaga remontu, który zamierzamy przeprowadzić w zimie – Maciej Grunt wyjaśnia, że wstępnie trzeba sprawdzić stan samochodu, zobaczyć do wymaga naprawy i wymiany. Co mogą, zrobią sami, ale nie ukrywa, że przy specjalistycznych sprawach i zakupie części będzie zapewne potrzebna pomoc sponsorów. Auto na pewno jednak będzie gotowe na daleką wyprawę.

Harcerze szacują, że zajmie ona 10 dni. Po drodze chcą odwiedzić Narvik i inne miejsca chwały polskiego oręża w Norwegii z czasów II wojny światowej. A w trasie powrotnej Söderhamn w Szwecji, partnerskie miasto Szczecinka.
Cel ekspedycji jest jedną z większych atrakcji turystycznych całej Skandynawii. Przylądek Północny, czyli właśnie Nordkapp, uchodzi za najdalej na północ położoną część Europy. Tak naprawdę ponad kilometr dalej na północ znajduje się Knivskjellodden, ale nie można do niego dojechać. Ponadto ona przylądki znajdują się na wyspach, a najbardziej na północ położoną kontynentalną częścią Europy jest Nordkinn.

Nordkapp ma jednak swoją magię, tu w ascetycznej i surowej scenerii nagich skał mieszają się wody Atlantyku i Oceanu Arktycznego. Na wyspę Magerøya, na której jest Nordkapp można się dostać podmorskim tunelem. Na jego końcu jest parking i kres międzynarodowej drogi E69. Na tej szerokości geograficznej (ponad 71 stopni szerokości północnej) w lecie Słońce w ogóle się nie chowa za horyzont. Z płaskiej skały wznoszącej się ponad 300 metrów nad poziom morza rozpościera się niesamowity widok. W ciągu roku na Przylądku Północnym meldują się setki tysięcy turystów, którzy robią sobie zdjęcia na tle charakterystycznego pomnika-globusa.