Pomnik Kaulfussa wrócił na swoje miejsce. W końcu [zdjęcia]

Po blisko 5-letnich perypetiach renowacja pomnika nagrobnego Jana Samuela Kaulfussa dobiegła końca, a pomnik wrócił na cokół koło I Liceum Ogólnokształcącego im. ks. Elżbiety.

Pomnik już kilka lat temu powinien przejść renowację bo jego stan się w tym czasie pogorszył: rozchodzą się żeliwne płyty postumentu, odpadł jeden z uchwytów czary, korozja też zrobiła swoje.

Perypetie związane z naprawą są dość żenujące. W roku 2014 pomnik był już przygotowany do demontażu, a naprawy podjąć się miał Wiesław Adamski, rzeźbiarz ze Szczecinka. W ostatniej chwili zablokował to ówczesny miejski konserwator zabytków Paweł Połom rozpoczynając procedurę wpisu do rejestru zabytków i mnożąc formalne przeszkody. Swoje dołożył też swoimi uwagami konserwator wojewódzki i jedno ze stowarzyszeń. Sprawa mocno poróżniła obu panów, a spór przetrwał ich obu – artysta zmarł w międzyczasie, a konserwator przeszedł na emeryturę. Pomnik zaś sobie spokojnie rdzewiał.

Na renowację 5 tys. euro zebrali niemieccy ziomkowie, dawni mieszkańcy Szczecinka, który widząc niemoc decyzyjną zagrozili powiatowi – właścicielowi pomnika - zwrotem pieniędzy. Wtedy do akcji wkroczył starosta, co ostatecznie zakończyło się przekazaniem zabytku do muzeum i rozpoczęciem procedury wypisu z rejestru. Pozostaje mieć nadzieję, że to już koniec „przygód”.

Jan Samuel Kaulfuss to jedna ze światlejszych postaci w historii Szczecinka. Na dodatek łącząca obie nacje tutaj mieszkające - Polaków i Niemców. Do szczecineckiego gimnazjum Prusacy zesłali go bowiem z Poznania za krzewienie polskości w trzeciej dekadzie XIX wieku. To zapewne pośrednio przyczyniło się do ocalenia nagrobnego pomnika dyrektora szkoły, która zawdzięcza mu lata rozkwitu. Po wojnie bowiem dość skrupulatnie usuwano bowiem ślady po niemieckich gospodarzach Szczecinka.