Koniec epoki. Twórczyni szczecineckiej Rebelii schodzi z pokładu. Jest następca

Dla większości rebeliantów to szok, ale też nie zaskoczenie, bo czas biegnie nieubłaganie. Choreografka Jarmila Góra, twórczyni Rebelii i jej siła napędowa przez bez mała 43 lat poinformowała, że czas na zmiany. - Po prawie 43 latach pracy stwierdziłam, że już czas (trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejść przekazać prowadzenie zespołu komuś o młodszej energii – napisała w mediach społecznościowych.

ZTW Rebelia przejmuje – a właściwie już przejął w dużej mierze – jest Albert Ciastek.

Albert Ciastek to także wychowanek Rebelii. Tańczył w niej 9 lat. Kilkanaście lat temu był uczestnikiem telewizyjnego show You can dance razem z Igą Sujkowską, koleżanką z I Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinku. - Sam talent to jakieś 10 procent recepty na sukces, 60 to ćwiczenia, a 30 technika – mówił nam wtedy Albert. Po egzaminie dojrzałości zajął się tańcem zawodowo, bo jak powiada – nie wyobraża się przekładającego papierki na biurku. – Do dzieciństwa miałem takie plany: najpierw chciałem być piosenkarzem, ale gdy dopadła mnie mutacja to zainteresowałem sę tańcem i może dobrze, bo śpiew wychodził mi tak sobie. Ukończył London Contemporary Dance School, The Place.

Rebelia od początku do końca to ukochane „dziecko” Jarmili Góry. Za datę utworzenia zespołu przyjmuje się 1 maja 1982 roku, gdy Zbigniew Butkiewicz, ówczesny szef Szczecineckiego Ośrodka Kultury, zatrudnił Jarmilę Górę, świeżo upieczoną absolwentkę choreografii. – Przyjechałam do Szczecinka „za mężem” – wspominała na naszych łamach instruktorka, która ma barwną biografię. Urodziła się w czeskiej Pradze, dzieciństwo spędziła w Afryce, dorastała w Warszawie, a zawodowo związała się ze Szczecinkiem. Zalążki formacji tanecznej pojawiły się szybko, choć nazwa Rebelia przyszła nieco potem. – Prowadziłam grupy tańca towarzyskiego dla dorosłych i dzieci, ale to taniec współczesny okazał się moim powołaniem – wspominała Jarmila Góra.

Kandydatów na przyszłych „rebeliantów” szukała wtedy z mężem odwiedzając szczecineckie dyskoteki wypatrując utalentowanej tanecznie młodzieży. – Dziś nazywa się to castingiem, wtedy mniej nowocześnie: selekcją – mówiła twórczyni zespołu. Pierwsza Rebelia była więc całkiem dorosła, dopiero z czasem Jarmila utworzyła grupy dziecięce. I to okazało się wielką siłą i magnesem przyciągającym kolejne pokolenia małych tancerzy. – Lubię dzieci i świetnie mi się z nimi pracuje, a bez tego nie ma mowy o osiągnięciu czegoś z nimi – mówiła J. Góra. Taniec współczesny daje nieograniczone pole dla wyobraźni przy wymyślaniu nowych układów choreograficznych, kostiumów scenicznych, scenografii, a nawet fryzur. – Inspiracje są różne, np. ostatnio widziana reklama społeczna z dzieckiem chorującym na białaczkę – wyjaśniała instruktorka. – Pytana, skąd biorę pomysły, odpowiadam, że z głowy.

W ciągu 43 lat przez szeregi „rebeliantów” przewinęło się grubo ponad tysiąc osób, z czego na poważnie z tańcem związanych było ponad pięciuset. To cała armia tancerzy, którzy na swoim koncie mają niezliczone laury z wielu konkursów, przeglądów i festiwali. – Przyznam jednak szczerze, że nie lubię się ścigać na scenie i nie cierpię konkursów, bo to nie ma nic wspólnego z twórczością – mówiła J. Góra. – Walka o miejsca zabija magię sztuki, bo taniec to przecież nie jest sport jak piłka nożna.

Dziś Rebelia to cztery grupy wiekowe – najmłodszych 7-9-latków, nieco starszych 10-12-latków oraz 13-16-latków oraz nieco starszych tancerzy hobbystów. Chętnych do zajęć co roku jest więcej niż miejsc, bo Rebelia ma już swoją markę.